گرایی: در 6 ماه سه بار وزن کم کردم ، استرس به خودم راه نمی دهم - وبلاگ رابا

به گزارش وبلاگ رابا، محمدرضا گرایی با حضور در یک برنامه تلویزیونی در مورد عملکردش در امسال بیان کرد: در این یک سال و نیم کوشش شبانه روزی در اردوی تیم ملی داشتیم، همراه با آسیب های زیاد و رژیم های سخت که لطف خدا شامل حالم شد. اول کسب سهمیه کردیم که خودش از المپیک سخت تر بود چون هیچ کسی در آسیا سهمیه نگرفته بود. بعد از کسب سهمیه نیز مسابقات المپیک را داشتیم که توانستم در وزن 67 کیلو به عنوان سخت ترین وزن جهان اول شدم. بعد هم که در اسلو قهرمانی المپیک را در جهانی تکرار کردم.

وی در مورد اینکه اعتماد به نفس و آرامش او در کشتی از کجا نشأت می گیرد، ادامه داد: این اعتماد به نفس بر می گردد به کوشش شبانه روزی در اردوی تیم ملی و بعلاوه به برنامه ای که با کادر فنی تیم ملی در مورد کشتی ها داشتیم. خودم باور داشتم می توانم قهرمان شوم. با توجه به فاصله کوتاه دو مسابقه، در دنیای نسبت به المپیک ناآماده تر بودم اما خداراشکر از هر دو میدان سربلند خارج شدم. در مورد آرامشی هم که در کشتی دارم، رسیدن به این شرایط خیلی کوشش می خواهد. من سعی می کنم در مسابقات به خودم مسلط باشم و استرس به خودم راه نمی دهم.

گرایی در مورد اینکه حریفان با بررسی کامل در اسلو به مصاف او رفتند، اعلام نمود: همه من را بررسی نموده و آمده بودند شکستم بدهند. همه در خاک بلند می شدند و فرار می کردند، کشتی گیران ژاپن، گرجستان و روس هر سه از خاکم بلند شدند و فقط کشتی گیر آذربایجان در خاک نشست. می دانستند اگر در خاک بنشینند همان موقع کشتی تمام می گردد. باید روی بلند شدن ها در خاک کار کنیم که نگذاریم حریفان از خاکم بلند شوند. من هم در خاک و هم در سرپا فن دارم، در مبارزه با کشتی گیر روس هم متوجه شدم بدنش را چرب نموده، اما وقتی از خاک من بلند شد می دانستم با کمرگیری او را تحت فشار می گذارم که کمرگیری هم کردم. از اینجا به بعد آهنگ کشتی عوض شد و با مدیریت خوب، کشتی را بردم.

این قهرمان شیرازی در پاسخ به این سوال که آیا به فکر شکستن رکورد حمید سوریان است؟ تاکید نمود: سوریان که از بچگی الگوی فنی و اخلاقی من بوده است. همه کوششم را می کنم که مدال بگیرم؛ هر تعداد که بگردد.

وی در مورد اهدای مدالش به شهید گمنام دفن شده در جوار فدراسیون کشتی نیز توضیح داد: حدود دو سال است که این شهید بزرگوار اینجا دفن شده و ما کشتی گیران با این شهید زندگی کردیم. بعد از طلای المپیک یک شب داشتم با او درد دل می کردم و گفتم کمکم کن باز طلا بگیرم و این مدال را اهدا کنم به شما. در مصاف با کشتی گیر گرجی 11 ثانیه مانده بود و 4 نمره می خواستم که ببرم. به تابلو نگاه کردم و گفتم خدایا من چطور در 11 ثانیه 4 امتیاز بگیرم، اما این رخ داد، با دعای شهید بزرگوار و مردم، من به قول خودم عمل نموده و مدال را تقدیمش کردم. آنها جانشان را دادند تا ما راحت اینجا بنشینیم.

قهرمان المپیک در مورد مبارزه با حریف گرجستانی که خیلی حساس شده بود، گفت: من و این کشتی گیر قبلاً دو بار دیگر کشتی گرفته بودیم. همواره هم در نیمه نهایی. المپیک و امیدهای دنیا. در دنیای امیدها 5-3 عقب بودم که آنجا ضربه اش کردم. اینجا هم 6-1 عقب افتادم و جبران کردم. او کشتی گیر زیرکی است و کول انداز را خوب اجرا می نماید.

گرایی در مورد مبارزه فینالش هم اضافه نمود: خیالم بابت فینال زیاد راحت نبود چون کشتی گیر روس چغر و بدبدن بود و نفس کم نمی آورد. وقتی از خاک من بلند شد کشتی حساس شد ولی با فن کمر کشتی را درآوردم.

وی در مورد داوری ها دراین دوره از مسابقات گفت: قضاوت ها خوب بود، از حق خوری سال های قبل کمتر شد اما چون ایران نماینده در اتحادیه ندارد همچنان آنهایی که در اتحادیه دنیای نماینده دارند در بعضی کشتی ها دست می برند.

قهرمان وزن 67 کیلوی دنیا در مورد پاداشی که بابت دو طلای المپیک و دنیاش گرفته، مطرح نمود: از مردم عزیز شیراز که هم بعد از المپیک و هم بعد از دنیای سنگ تمام گذاشتند، متشکرم، اما از طرف مسئولان، نه وعده ای داشتیم و نه پاداشی. پاداش المپیک هم که هنوز پرداخت نشده است. وزیر راه قول اهدای زمین دادند که ان شاءالله عملی گردد.

گرایی در سرانجام از عدم حضورش در لیگ سال جاری گفت و تاکید نمود: سال جاری خیلی تحت فشار بودم. سه بار سر وزن رسیدم. در این مدتی که تا بازی های آسیایی وقت هست، کوششم را برای حضور در این رقابت ها دوچندان می کنم.