پوست هم با ما پیرمی گردد
به گزارش وبلاگ رابا، وقتی که سن ما بالا می رود، سیستم ایمنی مان دستخوش تغییراتی می گردد و در پی این تغییرات، فاکتورهای نابه جایی ایجاد می گردد که در فرایند تخریب سیستم های بدن موثرند. پوست هم از این قاعده مستثنا نیست.
پوست هم با ما پیرمی شود
تبادل نظر با دکتر احمد مسعود، استاد ایمونولوژی دانشگاه تهران
یکی از دغدغه های افراد، به خصوص خانم ها این است که چگونه راهکاری بیایند که پوست سالم و زیبا و شفافی داشته باشند. رسیدن به سنین پیری، اغلب با ایجاد چین و چروک هایی در اطراف چشم، دست ها و صورت همراه است. آیا گریزی از این واقعیت داریم؟ به همه راه ها از جمله مصرف فلان کرم و دارو فکر کرد ه ایم اما در تبادل نظری با استاد ایمونولوژی دانشگاه تهران، دکتر احمد مسعود به نکات مهمی رسیدیم که باید همه، آن را به دانسته های قبلی شان بیفزایند و آن نکته مهم، تاثیر سیستم ایمنی تضعیف شده در پیری است. تبادل نظر را با هم می خوانیم.
چطور می توان از پوست محافظت کرد تا شادابی خود را دیرتر از دست بدهد؟
وقتی که سن ما بالا می رود، سیستم ایمنی مان دستخوش تغییراتی می شود و در پی این تغییرات، فاکتورهای نابه جایی ایجاد می شود که در فرایند تخریب سیستم های بدن موثرند. پوست هم از این قاعده مستثنا نیست.کمی راجع به این تغییرات شرح می دهید؟
همان طور که می دانید، سیستم ایمنی، دفاع بدن را در مقابل عوامل بیماری زا بر عهده دارد. آنچه در سنین سالمندی ایجاد اشکال می نماید، خود ایمنی است یعنی بعضی بیماری های اتوایمیون در این دوران زیادتر می شوند.چرا؟
با تحقیقاتی که در این زمینه شده است، متوجه شدیم عملکرد سلول های سیستم ایمنی -چه سیستم فاگوسیتوزی سلول ها و چه فراوری آنتی بادی ها- مختل می شود. بنابراین آنتی بادی ها یعنی موادی که باید علیه عوامل غیرخودی و بیماری زا در داخل بدن ساخته شوند و آثار سوء آنها را از بین ببرند، مختل می شوند و علیه ارگان های داخل بدن، موادی می سازند و در واقع اتوآنتی بادی ساخته می شود. عضوی که تا چند مدت قبل در خدمت میزبان بود، حالا علیه مقدار اتوآنتی بادی می سازد. به طور مثال، اتو آنتی بادی ضدسلول های تیروئید، اتوآنتی بادی علیه سلول های مفاصل یا ضدلنفوسیت ها. اتفاقی که در اینجا می افتد، این است که این اتوآنتی بادی ها در ارگان های خاص رفته و بیماری می آفرینند. تازه در اینجاست که به پزشک متخصص آن عضو (تیروئید، پوست، کلیه و...) مراجعه می کنید.وقتی پا به سن بگذاریم، اتوآنتی بادی در بدنمان زیاد می شود. آیا می توان این فرایند ازدیاد را کند یا متوقف کرد؟
عوامل مستعد نماینده ای مانند فاکتورهای ژنتیکی وجود دارند و فاکتورهای محیطی هم که دخیل اند، اغلب در خدمت مهیا کردن شرایط به نفع بیماری زایی هستند. استرس و تنش ها بسیار مهم اند. نه تنها درباره پوست حتی استرس درباره دیابت نوع دوم مستعدنماینده است. گذشته از این و با تغذیه بدی که ما داریم، با شیوه زندگی ناصحیحی که در همه موارد داریم و با همه آلودگی های موجود در هوا (200 ذره آلوده نماینده در هوای تهران داریم) همه شرایط در خدمت فراوری اتوآنتی بادی هاست. چندی پیش می گفتند امواجی که از موبایل ساطع می شود، ضرر دارد. این مرا به یاد ارتعاشات عجیب و غریبی می اندازد که با طول موج های متفاوت روی پوست موثرند. حتی در تحقیقات دیده ایم که موجب سرطان پوست می شوند. تاثیر گیرنده ها و فرستنده های مجاز و غیرمجازی که در شهرهای عظیم برای مصارف گوناگون هستند (امواج اولتراسوندی که شنیده نمی شوند) و توجه هیچ کسی را جلب نمی نمایند! روی پوست فراوان است.دکتر، نا امیدمان کردید. اینها که از دستمان خارج است. راهکار بدهید؟
مشکل را برایتان باز کردم تا برایش راهکاری بیابید. حداقل آنهایی را که می توانید، تغییر دهید تا در این فرایند طبیعی به جای مبارزه با فرایند طبیعت پیری، راهکار بیابید. برای مثال، تغذیه بد را اصلاح کنید، در نظر بگیرید چند ساله هستید؟ شما که نوجوانید نباید مانند پدرعظیم ها باشید. کسی که فعالیت زیاد دارد نباید مانند فرد کم تحرک غذا بخورد. اگر میانسال هستید از مصرف آن همه گوشت قرمز بکاهید و بر میوه ها و سبزی های تازه و غذاهای دریایی بیفزایید، چرا ورزش جزو زندگی همه ما نیست؟ می دانید چقدر موثر است؟ استفاده به میزان از ویتامین ها و آنتی اکسیدان ها، چون زیادش هم عارضه ساز است.اگر در وزن مناسب باشید هزار فایده دارد اما حالا که بحث پوست است، مهم ترین سود جلوگیری از شل شدن های پوست در کاهش و افزایش مکرر وزن است. سلول های ماکروفاژی پوست، کراتینوسیت ها، لانگرهانس های پوستی در گذر عمر تغییر می نمایند. پوست دست خود را با دو انگشت اشاره و شست به بالا بکشید و رها کنید، به سرعت به حال اول برمی شود اما درباره مادرعظیم ها زمان می برد. چون انعطاف پذیری پوست کم می شود. برای اینکه از ناامیدی رها شوید، اضافه می کنم بیابید یک عادت بد را هم ترک کنیم.
چه عادتی؟
اینکه هرچه پیش آید، خوش آید. هر چه پیش آمد، می خوریم. توجهی به تغذیه نداریم. من پیرمرد و شمای جوان ندارد! چون کسی به ما یاد نداده و خدمات بهداشتی و پزشکی در جامعه ما انگار فقط برای روزی است که آن فاکتورهای بیمار ی زا در گذر سال ها روی هم جمع شوند و بیمار شویم و برویم سراغ متخصص پوست و قلب و غیره. بیابید، فرهنگ پزشکی را در جامعه، در همان خانواده کوچک خود جا بیندازید. از شیوه صحیح نشستن کودک تا نوع ورزش و غذایش را به او بیاموزید تا مانند شما در این سن از درد مهره و کمر به سراغ ارتوپد نرود بلکه همین حالا با هم به پزشک رفته و از او بخواهید: چطور درست بنشینم، چقدر ویتامین E بخورم. چقدر بخوابم و...منبع: http://www.salamat.com
/ج
منبع: راسخون