رابطه بین ورم مفاصل و کمبود پتاسیم - وبلاگ رابا

به گزارش وبلاگ رابا، اگر چه تحقیقاتی در مقیاس وسیع برای اثبات ارتباط بین ورم مفاصل و کمبود پتاسیم صورت نگرفته است، برخی از محققان معتقدند که بین این دو بیماری ممکن است ارتباط وجود داشته باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره ارتباط بین هیپوکالمی و ورم مفاصل، مقاله زیر را مطالعه کنید.

پتاسیم یکی از مهم ترین مواد مغذی ضروری برای عملکرد بدن است. بدن برای فعالیت قلب، اعصاب و عضلات به پتاسیم احتیاج دارد. پتاسیم برای حفظ تعادل اسیدی و قلیایی در مایعات بدن ضروری است. کمبود پتاسیم باعث کاهش انقباض ماهیچه ها می گردد و بنا بر این برای عملکرد میوکارد (عضله قلب) وجود آن ضروری است. بعلاوه به تحریک ضربان های عصبی و به کاهش فشار خون یاری می نماید. هنگامی که بسیاری از فرآیندهای بدن به این مواد معدنی بستگی دارند، کمبود این عنصر مستلزم تأثیرات جدی بر سلامتی افراد است.

کمبود پتاسیم در صورتی رخ می دهد که فرد به اندازه کافی پتاسیم را از رژیم غذایی خود دریافت نکند یا پتاسیم بیش از حدی را به وسیله اسهال طولانی مدت یا استفراغ از دست بدهد. علائم هیپوکالمی به شدت کمبود آن بستگی دارد اما می تواند شامل فشار خون بالا، یبوست، مسائل کلیوی، ضعف عضلات، خستگی و مسائل قلبی باشد. پتاسیم یک عنصر ضروری و اساسی است که بدن برای طیف گسترده ای از کارنمودها از جمله حفظ ضربان قلب به آن احتیاج دارد. کمبود شدید پتاسیم هیپوکالمی نامیده می گردد و هنگامی رخ می دهد که سطح پتاسیم شخص به زیر 3.6 میلی مول در لیتر کاهش یابد. پزشکان هنگامی که اندازه پتاسیم کمتر از 2.5 میلی مول در لیتر باشد، فرد را دچار هیپوکالمی شدید می دانند.

هیپوکالمی (کمبود پتاسیم) میتواند یکی از بیماری های جدی پزشکی مانند ورم مفاصل، ضعف عضلانی و مسائل گوارشی را ایجاد کند. برخی مطالعات نشان می دهد که ممکن است ارتباطی بین بدتر شدن علائم ورم مفاصل و کمبود پتاسیم وجود داشته باشد. با توجه به این مطلب، در زیر اطلاعاتی درباره هیپوکالمی و ورم مفاصل و ارتباط احتمالی بین این دو شرایط ارائه می گردد

.

علل هیپوکالمی و ورم مفاصل

اعتقاد بر این است که سطوح پایین پتاسیم به دلیل از دست دادن پتاسیم به وسیله کلیه یا دستگاه گوارش ایجاد می گردد و در موارد نادر کمبود پتاسیم ممکن است ناشی از مصرف ضعیف منابع غذایی غنی از پتاسیم باشد. استفراغ و اسهال شایع ترین علل از دست رفتن پتاسیم به وسیله دستگاه گوارش است. افرادی که اغلب مصرف مکرر دارو را تجربه نموده اند یا تحت عمل جراحی انحراف روده قرار گرفته اند نیز در معرض افزایش خطر ابتلا به هیپوکالمی قرار دارند. از دست دادن پتاسیم به وسیله کلیه ممکن است به دلیل استفاده از دیورتیک ها، داروهای ضد قارچی یا کورتیکواستروئیدهای مصنوعی باشد.

سطح بالای هورمون هایی مانند آلدوسترون یا دیگر کورتیکواستروئیدهای طبیعی ممکن است باعث ایجاد هیپوکالمی گردد. از سوی دیگر، ورم مفاصل یک بیماری التهابی است که وقتی که آنتی بادی هایی که در برابر عوامل مؤثر بر آن مبارزه می نمایند، آغاز به هدف قرار دادن سلول های خودی بدن می نمایند. اعتقاد بر این است که برخی از عوامل محیطی یا عفونت ممکن است این پاسخ ایمنی را ایجاد نمایند. التهاب مفاصل چندگانه نشانه ای از ورم مفاصل است، اما بیماری سیستمیک، ورم مفاصل می تواند حتی بر سایر قسمت های بدن تأثیر بگذارد.

ارتباط بین ورم مفاصل و سطح پایین پتاسیم

پتاسیم یک الکترولیت است که در فرم سلولی و خارج سلولی موجود است. بدن از مکانیزم های مختلفی برای تنظیم سطح پتاسیم استفاده می نماید. هنگامی که سطح پتاسیم در خون کاهش می یابد، سلول ها پتاسیم را آزاد می نمایند تا سطح پتاسیم را در خون بالا نگه دارند. اگر خون حاوی مقادیر بالاتری از پتاسیم باشد، سلول ها پتاسیم اضافی را برای تنظیم اندازه پتاسیم جذب می نمایند. کلیه ها بعلاوه اندازه پتاسیم در خون را با فیلتر کردن پتاسیم بیش از حد و حذف آن به وسیله ادرار تسهیل می نمایند.

هورمون هایی مانند آلدوسترون و کورتیزول بعلاوه نقش مهمی در تنظیم پتاسیم ایفا می نمایند. در شرایط عادی، سطح پتاسیم خون باید بین 3.5 تا 5 میلی اکی والان در لیتر خون باشد. اگر سطح پتاسیم پایین تر از دو و نیم میلی اکی والان باشد، هیپوکالمی تشخیص داده می گردد.

اگرچه علل شایع هیپوکالمی همان است که در بالا ذکر شده است، مطالعات خاصی برای آنالیز ارتباط بین کمبود پتاسیم و ورم مفاصل صورت گرفته است. مطالعات نشان می دهد که کاهش سطح کورتیزول در طی اسهال ممکن است با بدتر شدن علائم ورم مفاصل همراه باشد. کورتیزول یک هورمون است که به وسیله غدد فوق کلیه ترشح می گردد و در واقع برای درمان شرایط التهابی ناشی از اقدام به تحریک سیستم ایمنی بدن مورد استفاده قرار می گیرد. این مطالعات نشان داده است که وقتی فرد از اسهال رنج می برد، در این فرایند، سطح کورتیزول کاهش می یابد، زیرا مکانیسم باز خورد منفی به وسیله بدن مورد استفاده قرار می گیرد. بازخورد منفی روندی است که در آن افزایش سطح شیمیایی در پی کاهش سطح آن به وجود می آید. بدن ممکن است جذب این ماده را کاهش دهد یا ماده را در مقادیر بالاتر دفع کند. بنا بر این، وقتی پتاسیم در طی اسهال دفع می گردد، غده هیپوفیز هورمون های آدرنوکورتیکوتروپیک را ترشح می نماید که به نوبه خود باعث فراوری کورتیزول می گردد. اعتقاد بر این است که سطح کورتیزول پایین که به دلیل کمبود پتاسیم رخ می دهد می تواند منجر به تشدید علائم ورم مفاصل گردد.

در واقع، مطالعات کمی برای معین تأثیر مکمل پتاسیم در افراد مبتلا به ورم مفاصل صورت گرفته است. از آن جایی که مکمل پتاسیم به کاهش شدت علائم ورم مفاصل یاری نموده است، احتمال پیوند بین این دو شرایط در نظر گرفته نشده است. با این حال، شواهد کمی برای اشاره به کمبود پتاسیم به عنوان یک دلیل ورم مفاصل وجود دارد. در واقع، کمبود پتاسیم ممکن است کسانی که مبتلا به ورم مفاصل شده اند را تحت تأثیر قرار دهد. هیپوکالمی (کمبود پتاسیم) می تواند یکی از بیماری های جدی پزشکی مانند ورم مفاصل، ضعف عضلانی و مسائل گوارشی را ایجاد کند. برخی از داروهایی که برای درمان ورم مفاصل تجویز می شوند، ممکن است باعث اسهال شوند، که به نوبه خود باعث کمبود پتاسیم می گردد. بنا بر این، سطوح پتاسیم پایین در ورم مفاصل می تواند به عنوان یک اثر جانبی از داروهای خاص باشد. تحقیق گسترده ای برای تأیید رابطه دلیل و اثر میان این دو مورد ضروری است. با این حال برخی مطالعات نشان داده اند که افرادی که مبتلا به ورم مفاصل هستند پتاسیم سلولی پایین تری دارند. مطالعات گسترده ای در جهت اثبات هر گونه ارتباط بین کمبود پتاسیم و ورم مفاصل احتیاج است. بنا بر این، برای اطمینان خاطر، افرادی که مبتلا به ورم مفاصل تشخیص داده می شوند باید غذاهای غنی از پتاسیم را به رژیم غذایی خود اضافه نمایند. برترین حالت، دستور العمل های تغذیه ای است که به وسیله دکتر شما توصیه می گردد. سوای همه این ها، یک رژیم غذایی سالم برای عملکرد سالم بدن ضروری است.

منبع: BUZZLE

منبع: راسخون