تکنیک جدیدی برای برنامه ریزی مجدد سلول های آسیب دیده بافت اسکار قلب - وبلاگ رابا

به گزارش وبلاگ رابا، قلب عضوی نیست که قادر به ترمیم تمام عیار خود باشد.بنابراین وقتی فردی دچار حمله قلبی می گردد، قسمتی از قلب او دارای بافت اسکار یا زخمی یا آسیب دیده می گردد که می تواند انعطاف پذیری اندام و در نتیجه عملکرد آن را مختل کند.

محققان با الهام از روشی که قلب های جوان خود را التیام می دهن، راهی برای تبدیل بافت اسکار به بافت سالم در موش ها پیدا نموده اند و در نتیجه امیدوارند که بعضی از آسیب های ناشی از حملات قلبی را جبران نمایند.

تنها در ایالات متحده، هر 40 ثانیه یک نفر دچار حمله قلبی می گردد، به این معنی که یافتن راهی برای پیشگیری و به حداقل رساندن آسیب ناشی از این حوادث قلبی، اولویت اصلی دانشمندان است. با اینکه تحقیقات زیادی در خصوص پیشگیری از حملات قلبی اجرا شده است، ولی در بخش درمان، ترمیم قلب های آسیب دیده هم مهم است.

بافت اسکا سفت تر از بافت قلب سالم است. چون کمتر منقبض می گردد، می تواند عملکرد صحیح قلب را محدود کند و باعث گردد که پمپ قلب برون ده کمتری داشته باشد.

در اوایل امسال، محققان استرالیایی راهی برای مبارزه با زخم های قلبی در موش ها با افزایش الاستین، ماده ای که به بعضی از بافت های بدن خاصیت کشسانی می دهد، پیدا کردند. در آن مطالعه، زخم های قلب کوچک شده و انعطاف پذیرتر شدند و قلب را به عملکرد طبیعی خود بازگرداندند.

مطالعه تازه به وسیله محققان دانشگاه دوک (DU) اجرا شده که به آنالیز عملکرد فیبروبلاست ها، سلول هایی که در تشکیل بافت همبند و اسکار نقش دارند، پرداخته.

برنامه آنها استفاده از RNA را برای برنامه ریزی مجدد سلولی استفاده می کرد تا فیبروبلاست ها را به بافت قلب سالم پس از حمله قلبی تبدیل کند. این تکنیک قبلاً ن برای بازگرداندن عملکرد حرکتی در قربانیان سکته مغزی، ترمیم زخم و موارد دیگر هم آنالیز شده بود.

در حین تحقیق محققان دریافتند که سلول های فیبروبلاست بالغ در برابر برنامه ریزی مجدد مقاوم هستند، ولی فیبروبلاست های جوان این طور نیستند.

آنها دریافتند که دلیل این تفاوت یک حسگر اکسیژن پروتئینی به نام Epas1 است که سلول های بالغ را از پیروی از دستورالعمل های برنامه ریزی مجدد باز می دارد. هنگامی که Epas1 در سلول های بالغ مهار شد، آنها تحت تبدیل موفقیت آمیزی قرار گرفتند.

پس از مهار Epas1، تیم تحقیقاتی بسته های RNA را به موش هایی تزریق کردند که دچار حمله قلبی شده بودند. RNA حاوی دستورالعمل های برنامه ریزی مجدد برای تبدیل فیبروبلاست ها به بافت قلب سالم بود و در اگزوزوم ها، یعنی ساختارهای کیسه مانندی که داخل سلولی قرار می گیرند.

اگزوزوم ها به نوعی شبیه کیسه های خرید هستند. سلول مواد زیادی را داخل این توپی بزرگ چربی می ریزند تا به سلول های دیگر ارسال کند و سیگنال دهد. آنها راهی هستند که سلول ها می توانند با یکدیگر صحبت نمایند.

این تکنیک موفقیت آمیز بود.محققان توانستند تقریباً تمام عملکرد قلبی که پس از حمله قلبی از دست رفته بود را با معکوس کردن پیری فیبروبلاست های قلب بازیابی کنیم.

از آنجایی که این تحقیق نه تنها از برنامه ریزی مجدد سلولی، بلکه راهی برای معکوس کردن اثرات پیری بر روی بعضی سلول ها استفاده می نماید،این یافته ها می تواند در سایر زمینه های پزشکی، از جمله بازسازی سلول های عصبی در مغز و معکوس کردن زخم های پوستی در بعضی شرایط پوستی تأثیر بگذارد.

این مطالعه در Journal of Biological Chemistry منتشر شده.