آثار منفی تغییرات اقلیمی بر سفرهای هوایی، همه را نگران نموده است - وبلاگ رابا

به گزارش وبلاگ رابا، اثر تغییرات اقلیمی بر سفرهای هوایی

تغییرات اقلیمی به تغییرات مشخصی در هرگونه الگوی آب و هوایی مورد انتظار، به طوری که در بلند مدت اقلیم یک منطقه یا دنیا را تغییر دهد. اثر تغییرات اقلیمی بر سفرهای هوایی روز به روز نمایان تر شده و ایرلاین ها هم نگرانی خود را در این رابطه بارها بروز داده اند. هر هواپیما در یک حداکثر دمای می تواند عملیات خود را انجام دهد که به وسیله سازنده تنظیم شده و به وسیله قانون گذاران تأیید شده است. اگر دمای هوا بیش از این حد باشد، هواپیما مجاز به تیک آف نیست. اما گرمای زمین تنها اثر تغییرات اقلیمی بر سفرهای هوایی نیست؛ با ما در خبرنگاران همراه باشید تا این موضوع را آنالیز کنیم.

چند مورد از آثار تغییرات اقلیمی در سفرهای هوایی

1- چاله های هوایی بیشتر

چاله های هوایی (توربولنس) به خودی خود یکی از مسائل نگران نماینده در سفرهای هوایی هستند و افراد زیادی از مواجهه با آن ها وحشت دارند. اما خبر بد برای این افراد این است که طبق تحقیقات دانشگاه ریدینگ (University of Reading) در دهه های آینده، هواپیماها امکان دارد که سه بار در طول پرواز با چاله هوایی روبرو شوند. دانشمندان قبلا متوجه شده بودند که به اصطلاح توربولنس هوای صاف (CAT) در حال افزایش است، اما این دانشگاه اولین بخشی است که یک مدل ریاضی جامع برای پیش بینی شرایط دنیای دراز مدت ارائه می دهد. دانشگاه برآورد می نماید که تا سال 2050، اندازه آسیب های هوایی در مقایسه با افزایش حجم چاله های هوایی تقریبا سه برابر خواهد شد.

پاول ویلیام، استاد علم جو در دانشگاه ریدینگ که این تحقیقات را اداره می نماید، گفت: چاله های هوایی در سراسر کره زمین، در تمام فصل ها و در تمام ارتفاعات در حال افزایش است. این مسئله همانطور که تغییرات اقلیمی ادامه می یابند، بدتر می شوند. تیم تحقیقاتی سیستم پیش بینی های بهتر را پیشنهاد نموده اند تا مسافران بتوانند در زمان مناسب پرواز نمایند و البته این پیشنهاد به زودی برآورده می گردد. بوئینگ آماده تست تکنولوژی لیزری تازه است که می تواند خلبانان را قادر به توربولنس هوای صاف تا 16 کیلومتر دورتر کند.

2- پروازهای طولانی تر

اثر تغییرات اقلیمی بر سفرهای هوایی فقط ایجاد چاله های هوایی بیشتر نیست؛ با توجه به مطالعه 2015 منتشر شده در مجله تغییرات اقلیمی طبیعی (Nature Climate Change)، افزایش دما بعلاوه منجر به افزایش زمان پرواز می گردد. دانشمندان افزایش (کم) زمان پرواز در سفرهای طولانی مدت را به افزایش تغییرات جریان جتی، جریان هوایی که در ارتفاع بالا از غرب به شرق می رود، ارتباط داده اند. آن ها می گویند فقط یک دقیقه زمان پرواز اضافی در هر هواپیما به این معنی است که هواپیماهای جت در هر سال زمان خود را حدود 300 هزار ساعت بیشتر در آسمان صرف می نمایند. این امر تقریبا یک میلیارد گالن اضافی سوخت جت را احتیاج دارد، بنابراین کربن دی اکسید بیشتری نیز به اتمسفر آزاد خواهد شد.

کریس کارناوسکاس، دانشمندی در موسسه اقیانوس شناسی Woods Hole در ماساچوست، گفت: تغییرات الگوهای گردش هوا در سطوح بالا عامل اصلی تاثیر گذار در زمان پرواز هستند. زمان پرواز طولانی تر، به معنی افزایش مصرف سوخت بیشتر به وسیله هواپیماهای مسافربری شده است. در نتیجه ورودی اضافی کربن دی اکسید به جو ممکن است تغییرات نوظهور در گردش اتمسفر را تقویت کند. ما در حال حاضر می دانیم که با افزایش کربن دی اکسید به اتمسفر و افزایش میانگین دمای دنیای، گردش های هوا نیز تغییر می نماید.

3- محدودیت وزن

تا زمانی که تکنولوژی تازه در دسترس قرار گیرد، خلبانان خیلی نمی توانند برای جلوگیری از تکان های شدید در آسمان کاری انجام دهند: توربولنس هوای صاف برای چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیست، قابل شناسایی در رادار نبوده و نمی توان آن را به طور دقیق پیش بینی کرد. با این حال، طبق ادعای استیو آلرایت، خلبان بریتیش ایرویز، کاری که خلبانان می توانند انجام دهند این است که در ارتفاعات بالاتری قرار بگیرد، گرچه محدودیت هایی وجود دارد که مانع از انجام آنها می گردد.

او می گوید: کوشش ما برای پرواز در ارتفاعی که بی خطر گزارش شده است، صاف ممکن است با چندین محدودیت از جمله یک هواپیما دیگر در آن سطح و یا وزن هواپیما در آن موقع روبرو گردد. اگر هواپیما احتیاج به پرواز بالاتر داشته باشد تا از توربولنس در امان بماند، ضروری است که سبک تر باشد؛ یعنی این که وزن هواپیما، وزن بارها یا حتی وزن خود مسافرها احتیاج به آنالیز دقیق تر دارد.

4- بسته شدن فرودگاه

فرودگاه های بزرگ دنیا با توجه به تغییرات آب و هوایی ساخته نشده اند؛ آن ها فقط احتیاج داشتند تا از شهرهای بزرگ دور باشند و در اطراف کوه های بلند قرار نگرفته باشند، بنابراین برای ساخت فرودگاه ها، منطقه ها ساحلی، دلتاهای رودخانه، کویرها و دیگر بخش هایی این چنینی انتخاب می شدند. با این حال، این منطقه ها کم ارتفاع ممکن است در معرض افزایش سطح دریا و مسائل پس از آن قرار گیرند.

حتی افزایش ناچیز ارتفاع دریا ممکن است صدها ایستگاه هوانوردی در سراسر دنیا را تحت تاثیر قرار دهد. البته برخی از کشورها اقداماتی را برای مقابله با خطر در حال انجامند. به عنوان مثال، نروژ گفته است که تمام باند پروازهای آینده را حداقل 7 متر بالاتر از سطح دریا را بسازد. اگر تمام کشورها از حالا به این فکر بیوفتند، می توان گفت که این اثر تغییرات اقلیمی بر سفرهای هوایی چندان نگران نماینده نخواهد بود.

5- باندهای پرواز طولانی تر

همانطور که قبلا گفته ایم، افزایش دمای هوا به معنی آن است که تیک آف برای هواپیماها مخصوصا در زمانی که موج های هوای گرم در فرودگاه ها جریان دارد، سخت تر خواهد بود. از این موضوع می توان نتیجه گرفت که این کوتاه بودن باندها اولین مشکل خواهد بود. در سال 2013، پانزده مسافر در یک پرواز سوئیسی به سمت ژنو، مجبور به خارج شدن از هواپیما شدند، آن هم به این خاطر بود که هواپیما سنگین تر از آن بود که بتواند از باند 1500 متری فرودگاه لندن سیتی، تیک آف کند. اگر مسئولین این فرودگاه به فکر بلندتر کردن باندهایشان نیوفتند، باز هم این مشکل به عنوان یک اثر تغییرات اقلیمی بر سفرهای هوایی در آینده مشکل ساز خواهد بود.

منبع: telegraph.co.uk