چرا مردم را شکنجه می نمایند؟ - وبلاگ رابا

به گزارش وبلاگ رابا، پندار بعضی این است که آنچه این ایام بر مردم ما می گذرد، محصول بی تدبیری است. اما یک نظر دیگر وجود دارد که می گوید فجایع اجتماعی، می تواند محصول تدبیر باشد.

به گزارش گروه سیاسی وبلاگ رابا، پندار بعضی این است که آنچه این ایام بر مردم ما می گذرد، محصول بی تدبیری است. اما یک نظر دیگر وجود دارد که می گوید فجایع اجتماعی، می تواند محصول تدبیر باشد.

نائومی کلاین در شاهکار خود، کتاب دکترین شوک، به خوبی اثبات می نماید که طراحی شکنجه های اجتماعی، ابزار شناخته شده لیبرال هاست که به وسیله آن، به دنبال دست کشیدن مردم از باورهایشان و تن دادن آن ها به نسخه های کذایی این جریان هستند. اگر طرح مباحثی نظیر مذاکره و رفراندوم را با فجایعی نظیر ماجرای افزایش قیمت بنزین جمع بزنیم، سخنان کلاین ملموس تر می گردد.

کلاین می نویسد: طبق یکی از کتاب های راهنمای سازمان سیا، هدف از شکنجه، ایجاد نوعی توفان شدید ذهنی است: پس از شکنجه، زندانی به قدری از نظر روانی به قهقرا رفته و وحشت زده است که دیگر قادر نیست منطقی فکر کند یا حافظ منافع خود باشد. تحت تأثیر چنین شوکی، بیشتر زندانیان آنچه را که بازجویانشان می خواهند در اختیار آنان قرار میدهند- به ویژه اطلاعات، اقرار، و رویگردانی از باور های پیشین شان را.

در جریان شکنجه، فاصله زمانی فوق العاده کوتاهی وجود دارد که در آن، فرد زندانی دچار نوعی حالت تعلیق بین زندگی و مرگ می گردد و شخصیت شکل گرفته و فرهیخته اش، فرو می ریزد... در این حالت، هم جهانی آشنا برای فرد شکنجه شده و هم صندلی خود وی در آن جهان، متلاشی می گردد. بازجوی مجرب این حالت را هنگام ظهور آن خوب می شناسد و می داند که منبع اطلاعاتی مقاوم در آن لحظه، در مقایسه با پیش از تجربه شوک، بسیار پذیرای سازش است و احتمال تسلیم و تبعیتش خیلی بیشتر شده است؛ و این لحظه ای ست که شکنجه گر بی صبرانه منتظرش بوده است.

دکترین شوک نیز دقیقا همین فرایند را تقلید و تکرار می نماید و سعی دارد در مقیاسی کلان و اجتماعی، به همان چیزی دست یابد که شگرد های شکنجه گران در سلول بازپرسی، تک تک، بر سر افراد می آورد.

دکترین شوک اینگونه عمل می نماید: در اثر فاجعه اصلی (مثلا فروپاشی بازار)، یک حالت شوک همگانی بر تمام جمعیت مستولی می گردد. درست همان گونه که موزیک کرکننده و ضربات درون سلول بازپرسی، زندانی را سست می نماید و به راه می آورد، فجایع اجتماعی نیز در خدمت سست کردن و به راه آوردن کل جامعه قرار می گیرد. درست مثل زندانی وحشت زده ای که نام رفقایش را لو می دهد و از باورهایش رویگردان می گردد، جوامع شوکه شده نیز غالبا از چیز هایی که در حالت عادی سرسختانه از آن ها محافظت می کردند دست بر می دارند.

لیبرال ها یقین دارند آن لوح سپید نانوشتهای را که در آرزویش هستند تا آنچه می خواهند رویش بنویسند، فقط گسستی بزرگ می تواند برای آن ها ایجاد کند.

آیا مردم ایران توسط لیبرال ها برای دست برداشتن از انقلاب شان شکنجه می شوند؟